• Zamknięcie sezonu rowerowego 2011
• Korycin, Karpowicze i okolice
• Dolistowo nad Biebrzą
• Wycieczka do Łomży Carską Drogą
• Wiadukty w Stańczykach
• Gołdap - Żytkiejmy - Wiżajny
• Augustów - Płaska - Mikaszówka - Gruszki - Rudawka - Kudryki - Kurzyniec - Zelwa - Berżniki - Hołny Mejera - Krasnogruda - Sejny - Wigry - Augustów
• Rajd rowerowy po ścianie wschodniej 29 kwietnia - 04 maja 2011
• Otwarcie sezonu rowerowego - 2011

17 grudnia, przy 5 stopniach na plusie i całkowitym braku śniegu, zakończyliśmy sezon rowerowy 2011 po przejechaniu odpowiednio: 2330 km i 3390 km.

Z Rajdu dookoła Polski udało nam się w 2011 r. zrealizować trasę od Gołdapi aż do Siemiatycz. Zaliczyliśmy punkty kontrolne w następujących miejscowościach: Gołdap, Żytkiejmy, Rutka-Tartak, Wigry, Frącki, Augustów, Sokółka, Krynki, Kruszyniany, Gródek, Jałówka, Narewka, Białowieża, Hajnówka, Kleszczele i Siemiatycze. 

Długość całej trasy wynosi ok. 3522 km, ale jeżeli pokonuje się trasę etapami, nakręci się o wiele więcej kilometrów.

Kolejna jesienna wycieczka - tym razem do Korycina - stolicy serów korycińskich.

Wśród jesiennych pól w pobliżu wsi Sikory mijamy wspaniały kuty krzyż na rozstaju dróg.

W drodze do Korycina mijamy Jasionówkę.

Odpoczynek nad zalewem. W tle widoczne wieże kościoła miasteczko. Kościół pw. Znalezienia i Podwyższenia Krzyża Świętego został zbudowany w miejscu wcześniejszego pod koniec XIX wieku. Ażurowe wieże neogotyckiego kościoła widoczne są z daleka.

Kolejna sobota i kolejna wycieczka po okolicy. Tym razem kierunek - Karpowicze.

Puste rżyska i przepiękne barwy jesiennego lasu.

Zalew w Karpowiczach. Sosna zwyczajna nie zawsze musi mieć tylko jeden pień.

Na skraju wsi stary nieczynny wiatrak.

Dolistowo Stare - krótka, jednodniowa wycieczka, którą odbyliśmy wczesną jesienią.

Poniżej drewniany budynek mieszkalny z 1919 r, obecnie poddawany częściowej renowacji. Zachowany oryginalny ganek, ościerza okien.

Most nad Biebrzą, w okolicy sporo wędkarzy.

Rozległa panoram anadbiebrzańskich łąk. Deszczowe lato sprawiło, że trawa na łąkach jest jeszcze soczyście zielona. Trudno domyślić się, że to już druga połowa września.

Widok na parking z poziomu plaży w Dolistowie. Przy wyjeździe z miasteczka żegnają nas dwa krzyże. Twrórcy chodnika nie mieli dość odwagi, by przenieść stary krzyż o jeden metr w bok?

Zaorane pola wymownie świadczą o jesieni. W przydrożnym rowie pięknie czerwieniła się dziwna krzewinka.

3 września 2011 (sobota)

Nasza dwudniowa wyprawa do Łomży rozpoczęla się po godz. 10. Pogoda dopisała - ciepłe i słoneczne dwa dni wykorzystaliśmy maksymalnie.

Znajomą trasę do Trzciannego i dalej w kierunku Carskiej Drogi pokonaliśmy bardzo szybko. Bagienny las sprawia wrażenie baśniowego. Gdzieniegdzie niebo przegląda się w stojącej wodzie...

Dłuższy przystanek zrobiliśmy sobie po 25 km w pobliżu kładki na bagnach. Temperatura w okolicach 20 stopni - wprost wymarzony dzień na wycieczkę rowerową.

Góra Strękowa (41. km trasy) - miejsce słynnych wrześniowych walk bohaterskiego kapitana Raginisa. W wysadzonym w 1939 r. bunkrze trwały prace remontowe. Dwójka rowerzystów z sakwami stanowiła nie lada atrakcję dla pracujących tam robotników.

Ruszamy w kierunku Wizny. Dotychczasowe mało uczęszczane drogi, zastępuje dość ruchliwa trasa nr 61. 

W Wiźnie fotografujemy w centrum miasteczka pomnik upamiętniający wydarzenia z września 1939 r. i oglądamy (tylko z zewnątrz) kościółek, którego historia sięga średniowiecza.

Trasa wzdłuż Narwi dostarczała nam wielu przeżyć estetycznych. Piękna pogoda, wspaniałe krajobrazy, niewielki ruch samochodowy sprawiały, że wycieczka była wielką przyjemnością.

Obserwowaliśmy nawet promową przeprawę ciągnika z sianem przez Narew.

W Drozdowie próbowaliśmy zwiedzić muzeum i park, ale przybyliśmy do obiektu zbyt późno. Muzeum czynne jest w soboty do 15.30. Przez chwilę podziwialiśmy licznie rozstawione w parku kamienne popiersia. Otoczenie wokół dworku zadbane.

W końcu, po przejechaniu 83,5 km po prawie ośmiu godzinach dotarliśmy do Starej Łomży, gdzie mieliśmy nocleg.

4 września 2011

Niedzielny ranek wita nas przepiękną pogodą.

Drogą wzdłuż Narwi udajemy się na wzgórze Bony i próbujemy wyobrazić sobie grodzisko, które tu kiedyś funkcjonowało. Wzniesienie morenowe znajduje się tylko 50 metrów wyżej niż poziom rzeki. Narew pięknie zakolami wije się wśród rozległych łąk.

W drodze powrotnej nazbieraliśmy trochę kani, znaleźliśmy piękne bogte w orzech leszczyny.

Z przydrożnej jabłonki jabłka smakowały wyśmienicie.

Kolejne 170 km i mnóstwo kilometrów zapisujemy na konto naszych wycieczek.

Od lat obserwujemy zmieniający się krajobraz przy wiaduktach w Stańczykach. Mosty powstały w latach 1914-1918  jako element trasy kolejowej łączącej Gołdap z Żytkiejmami. Dwa pięcioprzęsłowe mosty przerzucone nad rzeką Błędzianką, jeszcze kilka lat temu popadały w ruinę. Obecni właściciele ogrodzili teren, zabezpieczyli część balustrad, uporządkowali schodki i poręcze oraz wprowadzili bilety. Na szczytach mostów pojawiły się latarnie i kostka brukowa.

Z rowerami po schodkach nie wypada wchodzić, korzystamy z bocznej żwirowej drogi.

Tereny wokół Stańczyk mają wytyczonych wiele ścieżek rowerowych.

Oznakowanie nie zawsze jest tak dokładne. Znaki bardzo często wskazują inny przebieg szlaku niż ten wskazany na mapie. Poruszanie się piaszczystymi dróżkami wymaga sporej kondycji, ale w nagrodę otrzymuje się przepiękne widoki.

Nieliczni turyści zaglądają na inne wiadukty wspomnianej trasy kolejowej. Znacznie mniejszy, pojedynczy znajduje się w Kiepojciach (przed mostem w Kiepojciach skręcamy w prawo i szutrową drogą jedziemy ok. 1 km). Dwa piękne, jakby w pomniejszonej skali wiadukty Stańczykach znajdują się przed Dubeninkami. Dotrzeć do nich można idąc nasypem z wiaduktu w Kiepojciach - uwaga na liczne byczki pasące się na nasypie.

Najbardziej tajemnicze i dzikie to wiadukty w Botkunach.Mosty mniejsze, ale przepływająca pod nimi rzeka całkiem spora. Za Galwieciami trzeba skęcić w lewo w leśną dróżkę, poprowadzoną starym nasypem kolejowym. Oznakowanie wiaduktów nie istnieje. Szkoda, bo lokalna atrakcja turystyczna znana jest tylko nielicznym.

30 lipca 2012 (sobota)

Korzystając z okazji wypoczynku i błogiego lenistwa nad jeziorem, postanowiliśmy sobotnie popołudnie przeznaczyć na rowerową wycieczkę do Gołdapii. Trasa łatwa, przyjemna, bez dużych różnic wzniesień.

Początek trasy to Dubeninki - gminna miejscowość w województwie warmińsko-mazurskim.

Neogotycka wieża kościoła góruje nad miejscowością. W pobliżu, pięknie położone na wzgórzu wśród drzew, dwa nieczynne już cmentarze żołnierzy niemieckich i rosyjskich z pierwszej wojny światowej.

Gołdap - miejscowość uzdrowiskowa. Przejeżdżamy obok wieży widokowej i kierujemy się wprost na Piękną Górę.

Na sam szczyt, pod wyciąg docieramy drogą asfaltową. Podziwiamy wspaniałą panoramę z Pięknej Góry, którą trochę psują niedawno ustawione wiatraki.

Powrót do Dubeninek i nad jezioro Przerośl w późnych godzinach popołudniowych. Krótka i ciekawa wycieczka po okolicy.

15 sierpnia 2011

Dalszy ciąg trasy Gołdap - Żytkiejmy - Wiżajny.

Tuż przy drodze, na kraju Puszczy Rominckiej piękne żeremie bobrowe. Jeszcze kilka lat temu trudno było znaleźć ślady bytności tych zwierząt, obecnie żeremi jest na tym terenie bardzo dużo.

Trasa wiedzie drogą asfaltową Gołdap-Wiżajny. W Żytkiejmach kierujemy się do granicy państwa.

Asfaltowa droga nagle kończy się szlabanem i żelazną bramą. Po stronie rosyjskiej nie ma asfaltu, a szutrową kiedyś drogę porosły krzaki.

Kierujemy się do miejsca cmentarza z pierwszej wojny światowej.

Teren uporządkowany, nagrobki widoczne, trawa wykoszona. Zostali tu pochowani żołnierze  - 221 rosyjskich i 116 niemieckich.

Same Żytkiejmy to senne miasteczko, siedziba Rominckiego Parku Krajobrazowego. W okolicy mnóstwo maleńkich jeziorek.

W miejscowości Bolcie przebiega trójstyk granic. Od niedawna właściciele gruntu pobierają opłatę za możliwość dojścia do słupa granicznego - trójstyk znajduje się na prywatnej posesji.

Zadowalamy się zdjęciem planszy informacyjnej i po pięknym zjeździe skręcamy w kierunku Burniszek. Przy okazji odkrywamy przejście graniczne z Litwą.

Objeżdżamy jezioro Wiżajny dookoła. Przepiękna widokowo trasa. Jezioro Wiżajny mocno zarasta trzciną i sitowiem i jest bardzo płytkie, ale za to szybko się nagrzewa i ma zdecydowanie cieplejszą wodę, niż większość jezior na Suwalszczyźnie.

Chwilka odpoczynku na miejskiej plaży w Wiżajnach i ruszamy w kierunku najwyższych wzgórz Suwalszczyzny.

Góra Rowelska to 298 m n.p.m. i jest najwyższym wzniesieniem Suwalszczyzny. Pierwsze wiatraki ustawiono właśnie na Górze Rowelskiej. W pobliżu wieża widokowa, wszędzie przepiękne panoramy. Podjazd pod tę górę do najprzyjemniejszych nie należy, za to późniejsze dłuuuuugie rolowanie w zupełności wynagradza trudy.

 Przez Rutkę Tartak (wszędzie zdobywamy potrzebne pieczątki) docieramy do Smolnik. Czas na małe co nieco - w pobliskim zajeździe podają wspaniałe kartacze.

Docieramy nad jezioro Wigry. Słynna aleja lipowa przy ruinach dawnego dworu.

Powrót do Dubeninek. Kolejny etap rajdu dookoła Polski zaliczony.

 21 maja 2011 (sobota)

Kolejny etap rajdu dookoła Polski rozpoczynamy od Augustowa.

Towarzyszy nam lekka mżawka. Później wypogadza się, temperatura powietrza wzrasta i wycieczka nabiera tempa. Ruch na drodze do miejscowości Płaska jest niewielki.

Śluza w Przewięzi  i prościutki jak strzała Kanał Czarnobrodzki. Potem mijamy w Płaskiej jeszcze dwie śluzy: Gorczycę i Paniewo.

Przydrożne świątki i kapliczki stanowią wdzięczny temat do fotografowania. Im bliżej do granicy z Białorusią, tym więcej krzyży, kapliczek i świątków.

W drodze do Mikaszówki - niecodzienny obrazek: na Suwalszczyźnie czas się zatrzymał i orka odbywa się tu za pomocą konia, a nie maszyn rolniczych. Bardzo rzadki to widok.

Kościół p.w. św. Marii Magdaleny w Mikaszówce bardzo zyskał po wizycie Jana Pawła II. Teraz jest miejscem częstych pielgrzymek. Nas interesuje architektura drewniana.

Budowla z 1907 r. jednonawowa, z dwoma wieżami i oddzielną drewnianą dzwonnicą. Wnętrze zdobione malarstwem ludowym, w wystroju dominuje drewno. Na ścianach między stacjami drogi krzyżowej rozmieszczono poroża.

Śluza w Mikaszówce przechodzi kapitalny remont. Wszystkie 14 śluz po stronie polskiej były, są lub będą w najbliższym czasie remontowane. Trudniej przychodzi to stronie białoruskiej, a tam znajdują się jeszcze cztery śluzy należące do Kanału Augustowskiego. Docelowo kanał ma być całkowicie żeglowny, pytanie: kiedy?

W drodze do śluzy Kudryki spotykamy kolejne kapliczki i świątki. Graniczna śluza Kurzyniec prezentuje się imponująco. Aż trudno uwierzyć, że do 2004 roku była w kompletnej ruinie.

 Po środku śluzy - zwodzony most - przebiega granica z Białorusią. Śluza obecnie nie jest żeglowna. W okresie letnim istnieje możliwość zorganizowania spływów kajakowych, przy ważnej wizie białoruskiej.

Przez piękną puszczę szutrową drogą jedziemy w kierunku miejscowości Muły. Momentami twardy, dobry szutr - wszak to część europejskiego szlaku rowerowego R-65. Częściej jednak trafia się nam kopny piach, po którym nie da się jechać.

Nagrodą za trudy pedałowania są wspaniałe widoki. Przez całą drogę czuwają nad nami drewniane świątki. 

Berżniki - drewniany kościół z 1819 roku, z boku drewniana dzwonnica z połowy XIX wieku. Całość otoczona jest murem z bramą i dwoma drewniano-murowanymi kapliczkami z połowy XIX wieku. W kościele odbywało się nabożeństwo, nie wchodziliśmy do środka.

Po przejechaniu 96 km docieramy na nocleg do zajazdu Morena w miejscowości Hołny Mejera, tuż przy granicy polsko-litewskiej.

Pusto, jesteśmy jedynymi gośćmi. Wieczorem bar trochę się ożywił, ale nam to zupełnie nie przeszkadzało.

22 maja 2011 (niedziela)

Trudy poprzedniego dnia mocno dają się we znaki w początkowym etapie jazdy. Później jest już zdecydowanie łatwiej.

W Hołnach Mejera w odrestaurowanym dworku znajduje się ośrodek wypoczynkowy Politechniki Białostockiej. Wokół przepiękny park z mnóstwem pięknych, starych drzew. Z plaży można podziwiać drugi brzeg jeziora i rozległe molo dworku Krasnogruda.

Prosto droga prowadzi na Litwę. Skręcamy w kierunku Krasnogrudy, gdzie wyremontowano dworek rodziny Czesława Miłosza.

Centrum Dialogu - pięknie odbudowany dworek, w którym Miłosz często spędzał wakacje. Trwają przygotowania do przyjęcia prezydencji przez Polskę. Część imprez z udziałem prezydenta Komorowskiego ma się odbyć w dworku 30 czerwca.

Wszystko nowiuteńkie, deski pachnące żywicą, tylko czy trawa zdąży urosnąć? 

Murowany kościółek w Żegarach stanął na wzgórzu w miejsce drewnianego kościele z końca XVIII w., fundowanego przez właściciela okolicznych dóbr - Macieja Ejsmonda. Udało nam się zajrzeć do środka zamkniętego zwykle kościółka, bo zbliżała się pora jedynej w niedzielę mszy. Kościelny przyszedł wcześniej, by przygotować świątynię. Żagary to jedna z najstarszych wsi w okolicach Sejn.

Sejny  klasztor dominikanów i bazylika Nawiedzenia NMP to największe zabytki Sejn. Historia Sejn sięga XV wieku. Miasto wielokrotnie niszczone. Obecnie senne, niewielkie miasteczko pogranicza.

 Klasztor Wigry - widok na zespół pokamedulski od strony jeziora

 W drodze powrotnej odwiedzamy miejsca pamięci. Walki trwały tu i w czasie powstania styczniowego w 1863 r, jak też i podczas drugiej wojny światowej.

 Rzeka Blizna - piękna na kajakową wyprawę. Stary Folwark, Czerwony Krzyż, Tobołowo, jezioro Danowskie, Studzieniczna i kończymy wycieczkę w Augustowie. To już jest koniec wyczerpującej trasy. Wypedałowaliśmy ponad 180 km w dwa dni.

W dniach od 29 kwietnia do 4 maja 2011 przemierzyliśmy prawie 420 km drogami wzdłuż wschodniej granicy Polski. Rozpoczęliśmy tym samym Rajd dookoła Polski zgodnie z zasadami rajdu wytyczonymi przez PTTK.  opis trasy

13 marca 2011  w niedzielne południe rozpoczęliśmy sezon rowerowy. Na początek, po zimie przejechaliśmy ponad 38 km po najbliższej okolicy. Pogoda dopisała - sezon rozpoczęty.

A może by tak objechać całą Polskę dookoła? Oczywiście nie w jeden sezon, ale rozłożyć to np, na 4-5 lat? Jeszcze o tym pomyślimy...